ఏదో వెలితి ఉంది నేస్తం
శూన్యం లోకి చూస్తాను
నాలో నేను రోదిస్తాను
కల్లబొల్లి మాటలతో 
వేదాంతి లా ఒదార్చుకుంటాను

కంటిలో చెమ్మ లేదు
నాది శోకమ అని చెప్పడానికి

బొంది లో శ్వాస  ఆగలేదు
నాది మరణం అని చెప్పడానికి!
నీకై నిద్రాహారాలు మానలేదు
నాది వెర్రి మోహం అని చెప్పడానికి!
నా చేతి లో చెయ్యేసి నువ్వు చెప్పలేదు
బాస మరిచావని నిను నిందించడానికి!
నేను కనులతోనైన సమాదనమివ్వలేదు
బాద్యతల చూసి నీవు భయపడ్డావనడానికి!     
కలిగిన చిన్నఅపోహ తీర్చ నువ్వుచొరవ చేయలేదు
తప్పంతా నాదేనని నన్ను నిలదీసుకోవడానికి!

రోజులు నెలలై,నెలలు సంవత్సరాలైనాయి  
నా జీవన యానం ఏమి స్థంబించలేదు
కాని ......
నీ సహచర్యం లేని లోటు తో
సమూహం లో కూడా ఒంటరినవుతాను
జీవిత గమనం లో ....
దారులు వేరైనా పయనం లో
ఎక్కడున్నావో? ఏమిచేస్తున్నావో?
నా  జ్ఞాపకాలలో నీవు పదిలం
మరి నీవు.............?!






This entry was posted on 2:14 AM and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

0 comments:

About Us