మాటరాని మనసుకు
ఎన్నో ఊసులు
క్షణభంగుర జీవితానికి
ఎన్నెన్నో సవాళ్ళు
అయినా
కడగల్లు లేని జీవితం
భిందువు లేని సింధువే కదా!
మరెందుకు ఈ వేదన
లోలోపలే ఉండే ఆవేదన !
మౌనాని సైతం పలికిస్తా
కాని నా స్థితి చెప్పలేక
మౌనమే నా పలుకైనదే
సరదాకైన నిను మరువలేను
అని సరాగాలు పాడే హృది కి
నిన్ను మరిచి పోమని ఎలా చెప్పను ?
తాను నా గుండెనడిగినా
చిరునవ్వుతో ఇస్తానన్నా!
కాని గుండెలేని నీ గూడు
తాను అడుగుతుందనుకొని
అణుమాత్రమైనా అనుకోలేదే !
ఏమి తెలుసు తనకి
నేనిచ్చే రోజా పువ్వు
నా పెదాలపై నవ్వు తప్ప!
నన్ను గా స్వీకరించే
సుమదుర స్నేహం నీవు
నేనింకా పసివాడినే అనే
బాల్య స్నేహ పరిమళం నీవు
ఏ మాలిన్యం లేని స్నేహ మాలిక నీవు!
వింతగా ఉంది నాకంతా
నా మనసు గెలుచుకున్న
తనకు తెలీదా ఇదంతా?
కాని నా నేస్తమా!
నీపై నిందలు వేసే తనకు
నీ స్నేహమాదుర్యం ఏమి తెలుసు ?
నిను వదులుకోమని నాతో పలికిన ఘడియ
నాలో రేగిన ఆ పెనుతుఫాను
ఆ ప్రియురాలి హ్రుదయానికేమి తెలుసు ?
ప్రేమ గొప్పదే కాని
అంతా నాదే అన్న స్వార్ధమేమో!
ఆ జవరాలు ఇల్లాలైతే
నా స్నేహభావం తనకు తెలియునేమో ?!
అనురాగమా!
సువిశాల జగత్తు లో
ఇరుకైన మనుస్సులో
యాంత్రిక జీవన నడవడిక లో
నాకో స్థానం ఇచ్చినందుకు
నీకు కృతజ్ఞత ఎలా తెలపను?
ఆ స్థానం లో నేను ఎప్పటికీ ఉంటానని తెలిసినా
నిను మళ్ళి కలవలేనేమో అనే బెంగ ఎలా వివరించను?
ఎన్నో ఊసులు
క్షణభంగుర జీవితానికి
ఎన్నెన్నో సవాళ్ళు
అయినా
కడగల్లు లేని జీవితం
భిందువు లేని సింధువే కదా!
మరెందుకు ఈ వేదన
లోలోపలే ఉండే ఆవేదన !
మౌనాని సైతం పలికిస్తా
కాని నా స్థితి చెప్పలేక
మౌనమే నా పలుకైనదే
సరదాకైన నిను మరువలేను
అని సరాగాలు పాడే హృది కి
నిన్ను మరిచి పోమని ఎలా చెప్పను ?
తాను నా గుండెనడిగినా
చిరునవ్వుతో ఇస్తానన్నా!
కాని గుండెలేని నీ గూడు
తాను అడుగుతుందనుకొని
అణుమాత్రమైనా అనుకోలేదే !
ఏమి తెలుసు తనకి
నేనిచ్చే రోజా పువ్వు
నా పెదాలపై నవ్వు తప్ప!
నన్ను గా స్వీకరించే
సుమదుర స్నేహం నీవు
నేనింకా పసివాడినే అనే
బాల్య స్నేహ పరిమళం నీవు
ఏ మాలిన్యం లేని స్నేహ మాలిక నీవు!
వింతగా ఉంది నాకంతా
నా మనసు గెలుచుకున్న
తనకు తెలీదా ఇదంతా?
కాని నా నేస్తమా!
నీపై నిందలు వేసే తనకు
నీ స్నేహమాదుర్యం ఏమి తెలుసు ?
నిను వదులుకోమని నాతో పలికిన ఘడియ
నాలో రేగిన ఆ పెనుతుఫాను
ఆ ప్రియురాలి హ్రుదయానికేమి తెలుసు ?
ప్రేమ గొప్పదే కాని
అంతా నాదే అన్న స్వార్ధమేమో!
ఆ జవరాలు ఇల్లాలైతే
నా స్నేహభావం తనకు తెలియునేమో ?!
అనురాగమా!
సువిశాల జగత్తు లో
ఇరుకైన మనుస్సులో
యాంత్రిక జీవన నడవడిక లో
నాకో స్థానం ఇచ్చినందుకు
నీకు కృతజ్ఞత ఎలా తెలపను?
ఆ స్థానం లో నేను ఎప్పటికీ ఉంటానని తెలిసినా
నిను మళ్ళి కలవలేనేమో అనే బెంగ ఎలా వివరించను?
2 comments:
కెక్యూబ్ వర్మ said...
బాగున్నాయి మీ కవితలు. మీ బ్లాగు చూడముచ్చటగా వుంది. carry on my friend...
siri said...
thank you andi
mee name thelisthe baagundu..